Kerk en homoseksualiteit
Hoe de kerk omgaat met homoseksualiteit verschilt sterk per kerk. Er zijn verschillende soorten kerken binnen het christendom, zoals de gereformeerde gemeenten, de christelijk gereformeerde gemeente, de hervormde kerk en de evangelische kerk. Vaak gaan de kerken per stroming op dezelfde manier om met homoseksualiteit, maar het kan ook binnen een stroming per kerk verschillen. Het kan verschillen van volledige afwijzing tot volledige acceptatie.
De behoudende kerken en evangelische kerken wijzen homoseksuele relaties vaak af en benadrukken dat het huwelijk alleen is voor een man en een vrouw. Aan de andere kan heb je de meer progressieve kerken, die ruimte bieden voor het inzegenen van homorelaties en acceptatie bevorderen. Bij andere kerken ligt het echt vraagstuk echt op een spanningsveld. Waar sommige delen van deze kerken toleranter zijn geworden, zijn er andere gemeenten binnen diezelfde kerken die vasthouden aan de visie dat homoseksuele relaties zondig zijn.
Er is daarom geen eenduidig antwoord te geven op hoe de kerk omgaat met homoseksualiteit. Grofweg kun je verschillende kerken wel opdelen in drie categorieën.
Conservatieve kerk en homoseksualiteit
De eerste categorie, conservatieve kerk, is streng tegen homoseksuele relaties. Vaak wordt er in deze kerken een onderscheid gemaakt tussen ´homo zijn´ en ´homo doen´. Daarmee zeggen ze dat je homo mag zijn, maar geen homoseksuele relaties mag aangaan of geen seks mag hebben met iemand van hetzelfde geslacht. De homoseksuele gevoelens worden wel als zondig gezien, maar niet als je er niet naar handelt. Het wordt homoseksuele mensen in deze kerken opgelegd om geen relatie aan te gaan, om celibatair te leven. Wanneer je binnen deze kerken wel een homoseksuele relatie aangaat mag je, na een aantal waarschuwingen, geen lid meer zijn van deze kerk. Dit komt niet vaak voor, omdat mensen op dat punt vaak zelf al vertrokken zijn.
Een sociaal gevolg is vaak al snel dat homoseksuelen met een relatie in deze kringen buitengesloten worden. Sommige kerken proberen homoseksuelen wel pastoraal te begeleiden, vooral met het doel hun te helpen celibatair te leven. In veel van deze kerken is het echter nog een groot taboe waar weinig over gesproken wordt en waar vooral de afwijzing klinkt. Voor veel homoseksuelen voelt het niet veilig om zichzelf te zijn in deze kerken en verlaten daarom de kerk.
Midden gemeenten en homoseksualiteit
In de tweede categorie staan de midden gemeenten. Deze staan een beetje tussen de conservatieve in de progressieve kerken in. In de midden gemeenten ligt het allemaal wat genuanceerder. De kerken in de midden gemeenten zijn verdeeld over of het hebben van een homoseksuele relatie mag. Sommigen geloven dat een homoseksuele relatie niet in lijn ligt met wat de Bijbel zegt, maar ze veroordelen de persoon die een homoseksuele relatie aangaat niet. Er wordt ruimte gelaten voor diversiteit van mening binnen de gemeente. Ze hebben dus wel een visie, maar geven ruimte aan gemeenteleden die anders denken. Je wordt daarom als je een homoseksuele relatie aangaat niet ontzegd van je lidmaatschap. Vaak mag je in deze gemeente zelf bepalen of je aan het avondmaal gaat, een soort van op eigen risico. Het hebben van een homoseksuele relatie wordt vanuit het kerkbeleid dus niet helemaal geaccepteerd, maar wel toegestaan.
Progressieve kerken en homoseksualiteit
Tot de derde categorie horen de progressieve kerken. Dit zijn de kerken waar homoseksuelen oprecht welkom zijn en waar homoseksuele relaties niet afgekeurd of veroordeeld worden. Ze mogen lid zijn van de kerk zonder voorwaarden of beperkende omstandigheden. Binnen deze kerken wordt homoseksualiteit niet als zondig gezien. Ook niet het hebben van een homoseksuele relatie. Deze kerken zien op grond van de Bijbel geen reden om homoseksuele relaties af te keuren. Bijbelteksten die traditioneel als antihomoseksueel worden gezien, worden gelezen in de context. Zij geloven niet dat die teksten van toepassing zijn op de liefdevolle, wederzijdse relaties van vandaag de dag.
Dit zijn de drie categorieën waarin de kerken opgedeeld kunnen worden. Er zijn natuurlijk ook nog kerken die niet precies passen binnen de beschreven categorieën, maar ergens daar weer tussenvallen. Zo kan het voorkomen dat een gemeente als het gaat om de visie van alle de gemeenteleden samen wel als midden gemeente kan worden gezien, maar dat de kerkraad streng is. De kerkraad kan dan alsnog dezelfde beslissingen maken als een conservatieve kerk. Of er kan een gemeente zijn waar je wel volledig welkom en geaccepteerd wordt, maar dat er ook mensen in de kerk zitten die er toch nog een beetje moeite mee hebben.=De meeste kerken passen wel binnen één van deze drie categorieën.
